dzisiaj napiszę wam o święcie, które przypada pierwszego marca (nie martwcie się jutro będzie opis książki). Jest to Dzień Świętego Dawida :)
Święty Dawid, w Walii znany pod imieniem Dewi, urodził się pod koniec V wieku. Był mnichem; założył klasztor w Menevii (obecnie St David's), którego został przełożonym. Później przyczynił się do powstania kilkunastu innych klasztorów. Jego zasługi w głoszeniu wartości chrześcijańskich były tak duże, że Walijczycy obrali go arcybiskupem Walii. Na jego cześć wznoszono świątynie, a nowo powstałym miastom nadawano jego imię. W świecie celtyckim zasłynął jako nauczyciel i asceta. Podobno żywił się wyłącznie chlebem i wodą. Z jego postacią wiążą się liczne legendy. Pewnego razu gdy przemawiał, pod jego stopami uniosła się ziemia, dzięki czemu cały zgromadzony tłum mógł wyraźnie słyszeć. Mówi się także, że na ramieniu św. Dawida usiadła gołębica o złotym dziobie – oznaka świętości. Zgodnie z zapisami święty Dawid zmarł 1 marca ok. 589 roku w najstarszym z założonych przez niego klasztorów. Stał się symbolem niezależności Walii, której jest patronem od XII wieku.
Flaga świętego Dawida (złoty krzyż na czarnym tle) stanowi istotny element obchodów tego dnia. Na ulicach robi się gwarno. Odbywają się parady, koncerty, targi produktów regionalnych, a także zawody sportowe. Dzieci i młodzież swoje mundurki szkolne zamieniają na tradycyjne stroje walijskie. Całe miasta, poszczególne domy i odzież przyozdabia się symbolami narodowymi, czyli porem i żonkilem.
Dziękuję wam za dzisiejszy post i do jutra!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz